• امروز شنبه 30 آذر 1404
  •  
     

     


     
     
     
     
     
     

    نتایج 11 - 20 از 2427

    زیارت/پرسش و پاسخ
    1. ابن عبّاس: لعن رسول اللّه‏ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله زوّارات القبور؛ ابن عباس: رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله زنانى را كه به زيارت قبور مى‏رفتند، نفرين مى‏كرد. 2ـ الإمام الصادق عليه‏السلام ـ في بيان سيرة فاطمة الزهراء عليهاالسلام ـ: تأتي قبور الشهداء في كلّ جمعة مرّتين الاثنين و الخميس؛ امام صادق عليه‏السلام ـ در بيان سيره فاطمة زهرا عليهاالسلام ـ: آن حضرت هر هفته دو بار دوشنبه و پنجشنبه به زيارت قبور شهداى احد مى‏آمد. لطفا براي من توضيح بدهيد، چطور تضاد بين احاديث بالا را براي خودم و ديگران رفع كنم؟! در پاسخ به چند نکته توجه نمایید: 1. موضوع تعارض در جایی مطرح است که اعتبار و حجیت هر دو روایت مورد نظر ثابت شده و مسلم باشد. 2. اعتبار روایت اهل سنت و روایت شیعه با توجه به ملاک های هر کدام باید مورد برسی قرار گیرد و موضوع تعارض را باید در محدوده فقه و عقاید شیعه مورد بحث قرار داد و نمی توان گفت میان روایتی از اهل سنت و روایتی از شیعه تعارض وجود دارد مگر آن که آن روایت عامی از نظر فقه شیعه و ملاک های رجالی و روایی آن مورد قبول باشد. 3. روایت منع پیامبر از زیارت قبور توسط زنان از نظر فقه شیعه و عقاید آن مورد قبول نمی باشد بلکه بر عکس زیارت قبور توسط زنان امری بوده که مکرر در زمان خود پیامبر اتفاق افتاده است و آن حضرت از آن منعی نکرده است و بهترین دلیل بر جواز آن همان زیارت قبور شهدای احد وحضرت حمزه(ع) می باشد . 4- روایت نفرین و منع پیامبر از زیارت قبور هم از نظر سندی و هم از نظر دلالتی از نظر شیعه مورد اشکال است که در کتاب هایی که در رد وهابیت نوشته شده مانند آیین وهابیت آیه الله سبحانی به روشنی بیان شده است. منبع: پرسمان دانشجويي .
    زیارت/پرسش و پاسخ
    زیارت جامعه کبیره از نظر متن و محتوا و سند از معتبرترین و مورد اعتماد ترین زیارات شیعه و گنجینه ای پر ارزش و عمیق از معارف و حقایق و بهترین بیانگر جایگاه و رتبه و مقامات اولیای الهی و امامان معصوم(ع) است. این زیارت از زبان پاک حضرت هادی(ع) است و آن بزرگوار آن را به ما تعلیم داده است. اگر کسی با آموزه ها و تعالیم ناب پیشوایان معصوم(ع) آشنا باشد و در مکتب آنها شاگردی کرده باشد و با مقامات و درجات عظیم آنها آشنا باشد میداند که محتوای این زیارت نه تنها غلو آمیز و اغراق آمیز نیست بلکه حضرت هادی(ع) متناسب با فهم و درک ما نه در خور مقام و جایگاه خود و پدران گرامی اش این حقایق و معارف را بیان فرموده است. باید قدم به قدم با مقامات اولیا آشنا شد و با تقوا و نورانیت دل زمینه فهم این حقایق را در درون خود فراهم ساخت و به مرحله ای از درک باطنی و صفای فکر و اندیشه رسید که این مطالب را غلو آمیز و غیر واقعی ندانست. باید با مطالعه هدفمند و برنامه ریزی شده و پلکانی با مقامات اولیای خدا آشنا شد و محرم اسرار و راز های پنهانی شد که از نامحرمان و بیگانگان مستور و پنهان است و جز پاکان و اهل راز با آن آشنا نمی باشند. با شناخت بيشتر وهمراهي در عمل بطور مستمر و آگاهي از ولايت کليه اي که ائمه عليهم السلام در عالم دارند به تدريج به اسرار عالم پي مي بريد. آئينه شو جمال پري طلعتان طلب جاروب خانه را سپس ميهمان طلب. ر. ک : 1- شرح زیارت جامعه ، انتشارات موسسه در راه حق 2- پیشوایان معصوم(ع) ، مهدی پیشوایی منبع: پرسمان دانشجويي .
    زیارت/پرسش و پاسخ
    در پاسخ به دو نکته توجه نمایید: 1. همان طوری که خودتان از زیارت جامعه نقل کرده اید گاهی اوقات در کناردعا براي فدا شدن پدر و مادربرای اولیای الهی ، نفس و مال و اهل نیز ذکر می شود پس اختصاصی به پدر و مادر ندارد. به عبارت دیگر به قرینه عباراتی که در مثل زیارت جامعه آمده ذکر پدر و مادر بیان نمونه ای از عزیزان انسان است و منحصر به آن دو نمی باشد. 2. ذکر پدر و مادر خرج کردن از جیب آنها نیست بلکه چون پدر و مادر عزیز ترین کس انسان هستند هدف از این جمله این است که شما اولیای الهی در نزد من به حدی عزیز و ارزشمند می باشید که حاضرم عزیز ترین عزیزانم را فدای شما کنم. پس ذکر پدر و مادربیان نمونه ای از فدا کردن غزیزان خود در راه اولیای الهی است و اختصاصی به این دو ندارد بلکه شما همه سرمایه های دیگر انسان مانند نفس و مال و خانواده به طور اولی می شود. منبع: پرسمان دانشجويي .
    زیارت/پرسش و پاسخ
    رفتن به زیارت امام حسین اشکال ندارد ولی اگر پدر و مادر از رفتن نهی کنند به گونه ای که باعث اذیت آزار آنان شود جایز نیست. منبع: پرسمان دانشجويي .
    زیارت/پرسش و پاسخ
    در زيارتگاهها مشاهده مي كنيم بسياري از مردم اصرار دارند كه حتما به ضريح معصومين(ع) دست بزنند: 1. آيا اين موضوع تأثيري در ثواب زيارت دارد؟ 2. با توجه به اوضاع حرم امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) از نظر ازدياد زائرين، آيا دست زدن به ضريح آنها با توجه به اينكه انسان ممكن است مرتكب حق الناس شود، كاري صحيح و اين نوع زيارت مقبول است؟ البته ثوابی که در روایات امده برای اصل زیارت و اظهار ارادت به ساحت مقدس آنهاست اما بوسیدن ضریح واجب نیست بلکه اگر باعث اذیت کردن دیگران و مانند آن باشد جایز نیست!! منبع: پرسمان دانشجويي .
    زیارت/پرسش و پاسخ
    در زیارت عاشورا دو بار سخن از طلب ثار و یا خونخواهی به میان آمده در یکجا «طلب ثارکم» آمده و در جایی بعدی «طلب ثاری» آمده ولی از آنجا که در برخی منابع که زیارت را نقل کرده اند و یا در برخی نسخه ها «طلب ثارکم» به جای «ثاری» ثبت شده بوده در بالای ثاری یک کم نیز نوشته شده که اشاره به این دارد که به هر دو شکل این واژه نقل شده و مرحوم شیخ عباس قمی به جهت رعایت امانت در نقل هر دو شکل را که در متون دیده است آورده است چنانکه در جمله «مع امام هدی ظاهر » «مهدی» نیز به جای «هدی» نقل شده و در بالای «هدی» «مهدی» نیز نوشته شده، قابل ذکر است به هر دو شکل که نقل شده است معنی صحیح است و خواندن هر دو درست است در صورتی که ثارکم باشد منظور طلب خون ائمه علیهم السلام و در صورتی که ثاری باشد که معنای آن خون خودم می باشد باز منظور خونی است که مربوط به شیعه می شود و آن همان خون امام است چنانکه در مورد خونخواهی فرزند نسبت به پدر هم صحیح است بگوئيم خون پدرش را مطالبه کرد و نیز صحیح است خون پدرش را به خودش نسبت دهیم و بگوییم خون خودش را مطالبه کرد یعنی خونی که به خودش تعلق دارد در مورد آقا اباعبدالله نیز قضیه همین طور است از آنجا که خون امام علیه السلام به شیعیان ان حضرت نیز مربوط می شود هر شیعه نیز می تواند خون آن حضرت را متعلق به خودش بداند و بگوید طلب خون خودم. منبع: پرسمان دانشجويي .
    راهنماي زائر/عراق
    اين سفر در قالب كاروان هاي تحت نظارت سازمان حج و زيارت و توافقات رسمي دو كشور ايران و عراق صورت گرفته و هر گروه 38 نفره را يك نفر به عنوان « مدير راهنما » و يك نفر به عنوان « روحاني يا مداح » همراهي مي نمايد. هزینه سفر مصوب، حسب دوری یا نزدیکی استان مبدا حرکت تا مرز و هم چنین، شاخص دیگر درجه هتل محل اقامت در شهرهای زیارتی عراق ( الف/ ب / یا / ج ) متفاوت و ثابت می باشد. تقسیم بندی زیر نشان دهنده مرزهای فعال و توزیع کاروان های برای عزیمت به عتبات عالیات عراق است. مرز خسروي كاروان هاي استان : آذربايجان شرقي ؛ آذربايجان غربي ؛ اردبيل ؛ گيلان ؛ مازندران ؛ گلستان ؛ قم ؛ مركزي ؛ كاشان ؛ البرز ؛ قزوين ؛ همدان ؛ كرمانشاه ؛‌كرمان مهران تهران ؛ ايلام لرستان ؛ خراسان چذابه خوزستان ؛ يزد شلمچه خوزستان فارس هرمزگان بوشهر فارس سيستان و بلوچستان چهارمحال و بختياري خراسان رضوي. طول مدت سفر : 3 شب اقامت در نجف اشرف 3 شب اقامت در كربلاي معلي 1 شب اقامت در كاظمين ( يا بغداد )   خدمات پيش بيني شده براي زائران ايراني عتبات عاليات ( زميني ) : 1-     عقد قرارداد در دفتر كارگزار عامل (‌كاروان زيارتي )    دانلو متن قرار داد. 2-     برگزاري جلسه آموزشي – توجيهي در ايران 3-     تعيين و معرفي مدير راهنما و روحاني كاروان ( يا مداح ) 4-     پرداخت هزينه ويزا به سفارت و اخذ رواديد گروهي 5-     پرداخت عوارض خروج از كشور 6-     تامين وسيله نقليه اتوبوس اعم از داخل ايران و در كشور عراق 7-     تامين صبحانه  ، ناهار و شام در حد عرف رايج پذيرايي از زوار در تمام طول سفر 8-     استقرار دفاتر نمايندگي شركت شمسا ( زير نظر سازمان حج و زيارت ) در تمام پايانه هاي مرزي و شهرهاي زيارتي نجف ، كربلا ، و كاظمين 9-     تامين آب آشاميدني و ميوه فصل دوبار در هر روز ( به استثناي روز اول و آخر بين راهي ) چ 10-  تامين پوشش امنيتي براي زائران از لحظه ورود به خاك عراق تا هنگام مراجعت به ايران. 11-  تامين هتل محل اقامت كاروان به تناسب درجه انتخابي ، شامل اتاق هاي 2 ، 3 يا 4 نفره 12-  انجام برنامه زيارتي مصوب بعثه مقام معظم رهبري و سازمان حج و زيارت و نقل و انتقال به حرم ها 13-  حضور فعال ناظران و بازرسان و عوامل ثابت در هتل ها و دفاتر نمايندگي به منظور نظارت مستمر بر عملكرد طرف عراقي و خدمات مورد انتظار 14-  خصور فعال پزشكان ايراني و كادر درماني و پرستاري با خدمات كاملا رايگان در درمانگاه هاي جوار هتل ها 15-  ايجاد پوشش كامل بيمه عمر ، خوادث ، درمان ، و بار اعم از داخل عراق و داخل ايران در قالب قراردادهاي بيمه گري     فرآيند ثبت نام و اعزام پيش ثبت نام در تمام طول سال ، حدوداٌ هر دو ماه يك بار ، متقاضيان تشرف به عتبات عاليات عراق اعم از زميني و هوايي ضمن مراجعه به درگاه اطلاعات ( سايت ) سازمان حج و زيارت به نشاني ...................................................................... مي توانند تقاضاي خود را با توجه به دوره زماني معرفي شده مطرح نمايند. دوره زماني معرفي شده مطرح نمايند. 1-     در صورتي كه تعداد درخواست ها در دوره زماني مورد نظر برابر يا كمتر از ظرفيت هاي موجود هتل هاي طرف قرار داد در عراق باشد به تمام متقاضيان از طريق سيستم پيام ارسال مي شود كه با ارائه « مدارك مورد نياز » به دفاتر خدمات زيارتي داراي سهميه و نزديك به محل سكونت خود مراجعه و ثبت نام خود و همراهان را قطعي نمايند. 2-     در صورتي كه تعداد در خواست در يك دوره زماني بيشتر از ظرفيت هتل هاي طرف قرار داد در عراق باشد به ناچار قرعه كشي خوشه اي توسط رايانه به عمل آمده و به قيد قرعه ، كساني كه مشمول پذيرش و اعزام شناخته مي شوند مي بايست در مهلت زماني تعيين شده ، مدارك مورد نياز را به دفتر كارگزار عامل تسليم نمايند. ب) مدارك مورد نياز : 1- اصل گذرنامه داراي تاريخ اعتبار از روز اعزام حداقل به ميزان 4 ماه. 3-     ارائه اصل و تصوير شناسنامه براي اعضاي خانواده ( نشان دهنده خويشاوندي)ژ 4-     ارائه اصل و تصوير كارت ملي 5-     دو قطعه عكس رنگي تمام رخ 3*2 يا 4*3 بدون كلاه و عينك6-     ارائه نشاني محل سكونت شماره تلفن ثابت و تلفن همراه 7-     عقد قرار داد سفر با كارگزار عامل 8-     ارائه اصل فيش واريزي به بانك ملي ايران براساس هزينه هاي مصوب .
    زیارت/پرسش و پاسخ
    بنام خدا بعد از شهادت امام حسین علیه اسلام و اهل بیت و اصحابش در دهم محرم سال 61(ه.ق)، بدن های قطعه قطعه و خون آلود آنان بر زمین ماند. و طبق نقل طبری آمده است که امام حسین علیه السلام و دیگر شهدا یک روز پس از شهادت و بعد حرکت سپاهیان عمر سعد به سمت شام یعنی یازدهم محرم توسط اهل غاضریه از بنی اسد دفن شدند.1 بلاذری در انساب الشراف2 و مسعودی در مروج الذهب3 خود نیز بر همین باورند. این قول مورخان اهل سنت است و شیخ مفید در الارشاد4 و سید بن طاووس در لهوف5 و ابن شهر آشوب در مناقب آل ابی طالب6 از مورخین و علمای شیعه هم همین قول را نقل کرده اند، با این تفاوت که شیعیان قائل به دفن ابدان توسط امام سجاد علیه السلام هستند. در رد قول اول باید نکاتی را مد نظر داشت، اولاً اینکه روش دفن امام علیه السلام و اهل بیت شان و یارانی که در رکاب وی شهید شدند به آنگونه که از پراکندگی قبرشان می دانیم برای بنی اسد امکان پذیر نبود. زیرا آنان اهل روستایی بودند که در میدان نبرد شرکت نداشتند و نمی توانستند بدون راهنمایی کسی که از همه آن شهیدان و پیکر و لباسشان شناخت کامل داشته باشد آنان را شناسایی و دفن کنند. بویژه آنکه سرهای شهیدان را بریده بودند و پیکرها سر نداشتند لذا راهنمایی آگاه باید برای تشخیص شهیدان از یکدیگر وجود می داشت و بدون وجود چنین شخصی دفن کورکورانه و بدون شناخت انجام می شد. و بنا بر نظر شیعه مبنی بر اینکه دفن امام را جز امامی مانند خودش بر عهده نمی گیرد7 ناگزیر باید گفت که راهنمایی که با بنی اسد در دفن شهدای کربلا بود امام سجاد علیه السلام بودند8 و حضور ایشان نیز باید بیرون از اسباب عادی صورت گرفته باشد و این مطلب نیز به وسیله روایتی که از امام رضا علیه السلام نقل شده؛ تایید می شود. و چون امام علیه السلام در روز یازدهم با کاروان اسرا به سمت کوفه حرکت کردند و در روز دوازدهم در مجلس ابن زیاد به روشنگری مشغول بودند تا اینکه در هنگام غروب ابن زیاد اسرا را به زندان فرستاد؛ اینگونه برداشت می شود که امام علیه اسلام فرصتی پیدا کردند که اندکی دور از اذیت و آزار یزید و عمالش قرار گیرند لذا با اسباب غیبی به دشت کربلا آمدند و بدنهای شهداء را سه روز بعد از واقعه کربلا در روز سیزدهم محرم به کمک مردان طایفه بنی اسد که با تحریک زنانشان به سوی دشت کربلا آمده بودند دفن می کنند. محل دفن سر امام: در این که سر امام حسین علیه‌السلام کجا دفن شده است، منابع تاریخی شیعه و سنی گزارش‌های گوناگونی آورده‌اند تا آنجا که چندین قول در این باره گفته شده است. قول اول: سر به بدن ملحق شده است.** این قول مشترک میان شیعه و سنی است. ولی بین علما ی شیعه مشهور است، علمای شیعه، از جمله شیخ صدوق، سید مرتضی، فتال نیشابوری، ابن نما حلی، سید ابن طاووس، شیخ بهایی و مجلسی این قول را بیان کرده‌اند. از مجموع آنچه در تاریخ نوشته شد، امکان حضور اهل‌بیت علهیم‌السلام در اربعین سال 61 ق بر مزار امام علیه السلام اثبات شد، لذا الحاق سر امام به بدنش توسط امام سجاد علیه‌السلام در روز اربعین قولی قوی است. چنانکه شیخ صدوق و پس از او، فتال نیشابوری در این باره می‌نویسند: علی بن حسین علیه السلام همراه زنان (از شام) خارج شد و سر حسین علیه‌السلام را به کربلا باز گرداند.9 سید مرتضی در این باره می‌گوید: روایت کرده‌اند که سر امام حسین علیه‌السلام با جسد در کربلا دفن شد. 10 ابن شهر آشوب بعد از نقل سخن فوق از سید مرتضی، از قول شیخ طوسی نقل کرده است که به همین سبب (ملحق کردن سر امام به بدن و دفن آن) زیارت اربعین (از جانب امامان علهیم‌السلام) توصیه شده است.11 ابن نمای حلی نیز نگاشته است: آنچه از اقوال بر آن می‌توان اعتماد کرد، آن است که بعد از آن که سر امام در شهرها گردانده شد، به بدن بازگردانده شد و با جسد دفن شد.12 سید ابن طاووس نوشته است: اما سر حسین علیه‌السلام، روایت شده که سر برگردانده شد و در کربلا با جسد شریفش دفن شد و عمل اصحاب بر این معنا بوده است.13 مجلسی، یکی از وجه‌های استحباب زیارت امام حسین علیه‌السلام را در روز اربعین، الحاق سرهای مقدس را به اجساد توسط علی بن حسین علیهما‌السلام بیان کرده است.14 وی در جای دیگر بعد از نقل اقوال دیگر در این باره می‌نویسد: مشهور بین علمای امامیه آن است که سر امام همراه بدن دفن شده است.15 برخی اندیشمندان اهل‌ تسنن نیز این قول را بیان کرده‌اند: ابوریحان بیرونی در این باره می‌نویسد: و فی العشرین ردّ راس الحسین علیه‌السلام الی مجثمه حتی دفن مع جثته...؛ در روز بیستم (صفر)، سر حسین علیه‌السلام به بدنش ملحق و با آن دفن گردید.16 قرطبی می‌نویسد: امامیه می‌گویند که سر حسین علیه‌السلام پس از چهل روز به کربلا بازگردانده و به بدن ملحق شد و این روز نزد آنان معروف است و زیارت در آن روز را زیارت اربعین می‌نامند.17 قزوینی نیز نگاشته است: روز اول ماه صفر، عید بنی‌امیه است، چون در آن روز، سر حسین علیه‌السلام را به دمشق وارد ساختند و در روز بیستم آن ماه، سر ایشان به بدن، باز گردانده شد.18 مناوی نوشته است: امامیه می‌گویند: پس از چهل روز از شهادت، سر به بدن بازگردانده شد و در کربلا دفن شد.19 قول دوم: دفن سر مبارک در قبرستان بقیع که در میان اهل سنت مشهور است.20 قول سوم: نجف اشرف و در کنار قبر امیرالمومنین علیه‌السلام.21 قول چهارم: مسجد رقه در کنار فرات.* قول پنجم: دمشق باب الفرادیس.22 قول ششم: دمشق قبرستان باب الصغیره.23 قول هفتم: فلسطین در عسقلان24 قول هشتم: مصر شهر قاهره.25 قول نهم : مفقود شدن سر مطهر بطور معجره آسا به قول مرحوم قطب راوندی در کتاب الخرائج.26 بررسی و تامل در این اقوال، این نتیجه را در بردارد که دیدگاه اول، یعنی الحاق سر به بدن، مشهور و مورد اعتماد و عمل علمای شیعه است، از این رو این قول قابل اعتنا و پذیرش است و بنا بر گزارش‌های تاریخی - چنانکه اشاره شد - این الحاق در روز بیستم صفر سال 61 بوده است. برای مطالعه بیشتر رجوع کنید به : آفتاب کاروان، حمید احمدی جلفایی. با کاروان حسینی از مدینه تا مدینه، محمد جعفر طبسی، ترجمه عبد الحسین بینش. مقتل الحسین از مدینه تا مدینه، سید محمد جواد ذهنی تهرانی.   پاورقی ها: 1- محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج3، دار الکتب العلمیه، بیروت، ص 335. 2- احمد بن یحیی بن جابر بلاذری، انساب الشراف، ج3، دار الفکر، بیروت، ص 411. 3- علی بن حسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج3، نشر دار المعرفه، بیروت، ص72. 4- شیخ مفید، الارشاد، ج2، نشر موسسه آل البیت لاحیاء التراث،قم، ص 114. 5- سید بن طاووس، لهوف علی قتل الطفوف، انتشارات اسوه، قم، ص 125. 6- ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج4، موسه العلامه، قم، ص112. 7- محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج1، دار لاضواء، بیروت، صص384- 385./ شیخ ابو جعفر صدوق، علل الشرایع، ج1، دار إحیاءالتراث العربی، بیروت، باب 148، ص 184. 8- عبداالرزاق الموسوي المقرم ، مقتل الحسين، ص 414./ محمد باقر ملبوبي، الوقايع و الحوادث، ج 4، صص 59 ـ 60 ـ 61./ مروج الذهب،ج 3،ص 63. 9- شیخ صدوق، الامالی، مجلس سی‌ و یکم، ص 232؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص‌192و مجلسی، بحارالانوار، ج 45، ص 140.(به نقل از: مجله تاریخ در آینه پژوهش، ش 5، 1384، محسن رنجبر) 10- رسائل المرتضی، ج 3، ص 130.(به نقل از همان.) 11- مناقب آل ابی‌طالب، ج 4، ص 85 و مجلسی، بحارالانوار، ج 44، ص199. (به نقل از همان.) 12- نجم الدین محمد بن جعفر بن نما حلی، مثیرالاحزان، ص 85. (به نقل از همان.) 13- سید ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص 114. (به نقل از همان.) 14- مجلسی، بحارالانوار، ج 98، ص 334. (به نقل از همان.) 15- همان، ج 45، ص 145. 16- ابو ریحان بیرونی، الاثار الباقیه عن القرون الخالیه، ص 331. (به نقل از همان.) 17- محمد بن احمد قرطبی، التذکرة فی امور الموتی و امور الاخره، ج 2، ص 668. (به نقل از همان.) 18- زکریا محمد بن محمود قزوینی، عجائب المخلوقات و الحیوانات و غرائب الموجودات، ص 45. 19- عبدالرووف مناوی، فیض القدیر، ج 1، ص 205. (به نقل از همان.) 20و 21و 22و 23و 24و 25و 26 - حمید احمدی جلفائی، آفتاب کاروان، چاپ دوم، زمستان 84، انتشارات آستانه مقدسه قم، صص168-170. *- به نقل از: مجله تاریخ در آینه پژوهش، ش 5، 1384، محسن رنجبر. **- عبداالرزاق الموسوی المقرم، مقتل الحسین، ص 414 ./ حمید احمدی جلفائی، آفتاب کاروان، ص168. منبع: پرسمان دانشجويي .
    زیارت/پرسش و پاسخ
    ظاهرا آقای عسگری نسبت به سند این زیارت تشکیکی کرده بودند و بعد نسبت به گفته خودشان و یا برداشت از آن اظهار ندامت نمودند در هر صورت هر کسی ممکن است در رفتار و گفتار دچار خطا ولغزش بشود، به مطالب ذیل در مورد سند این زیارت توجه کنید. پذيرفتن يك حديث و بر پاى آن رفتار كردن مشروط به گذران آن از چهار مرحله‏ى زير است: 1ـ اعتبار سند؛ يعنى راويانى كه حديثى را از پيامبر(ص) يا امام(ع) نقل كرده‏اند، همگى بايد افراد مورد اعتماد باشند؛ گر چه مذهب آنان شيعه‏ى دوازده امامى نباشد. پس، بايد دروغگو نبودن آنان براى ما روشن شود، و گرنه سخنشان باوركردنى نيست. 2ـ شفافيت دلالت مفهومى؛ يعنى ساختار واژگان و جمله‏هاى حديث به گونه‏اى باشد كه ظهور كافى در بيان مراد متكلم داشته باشد و از نظر عرف هيچ گونه ابهام و اجمال و ترديدى كه سبب اختلال ظهور كلام گردد، در آن راه نداشته باشد. زيرا اهل عرف در فهم مراد گويندگان،با استناد به اصول عقلايى مانند اصل نبودن قرينه، اصل عدم غفلت، اصل عدم نسيان، اصل عدم خطا، مبناى ظاهرى الفاظ را ملاك قرار مى‏دهد. 3ـ شرايط زمانى و مكانى صدور؛ يعنى آيا امام(ع) در شرايط عادى و بدون هيچ گونه مشكل خارجى حكم واقعى الهى را بيان فرموده‏اند يا در موقعيت بحرانى و در نظر گرفتن برخى از شرايط براى پيش‏گيرى از رخدادهاى نامطلوب براى برخى از مسلمانان سخنى را فرموده است؟ به ديگر سخن اين كه: آيا رعايت حال تقيه و شرايط ضرورى جانبى را كرده يا در حال متعارف به بيان حقايق نظر داشته است؟ زيرا حديث صادر شده در حال تقيه براى ديگر زمان‏ها حجيت ندارد. 4ـ نبود معارض مفهومى؛ يعنى پس از احراز صحت سند و تماميت دلالت و جهت صدور واقعى يك حديث، بايد در ميان احاديث ديگر به جست و جو پرداخت و چنانچه روايتى بر خلاف آن پيدا شد، نخست بايد به روش جمع دلالى، سپس ترجيح سندى يا دلالى عمل كرد. سند زيارت عاشورا شيخ طوسى(قدس‏سره) با سه سند اين زيارت شريف را به شرح زير نقل كرده است: 1ـ محمد فرزند اسماعيل بن بزيع، از صالح فرزند عقبه، وى نيز از پدرش عقبة بن خالد از امام باقر(ع). 2ـ محمد فرزند خالد طيالسى، از سيف بن عُميره، از صفوان فرزند مهران از امام صادق(ع)، از پدرانش از پيامبر و جبرئيل و سرانجام خداوند بزرگ. 3ـ صالح بن عقبه و سيف بن عُميره از علقمه فرزند محمد حضرمى از امام باقر(ع)، (مصباح المتهجد و سلاح المتعبد / 772 ، 787) گفتنى است: همه‏ى افراد پيش گفته از مشاهير راويان حديث هستند كه عموما از سوى دانشمندان علم رجال توثيق شده‏اند مگر عقبه بن خالد و علقمه بن محمد كه توثيق خاص ندارند، ولى توثيق عام دارند؛ يعنى افراد بنامى بودند كه روايات امامان را نقل مى‏كردند و اگر نقطه‏ى ضعفى در آنان بود، به يقين در جامعه اشتهار پيدا مى‏كرد و بر سر زبان‏ها مى‏افتاد و به يكديگر بازگو مى‏كردند؛ با اين همه، هيچ گونه قدحى درباره‏ى آن دو نقل نشده است. از اين طريق مى‏توان «توثيق عام» را احراز كرد.(براى توضيح بيشتر ر.ك: منشور نينوا: مجيد حيدرى‏فر / ص 35). در پايان ياد سپارى اين نكته‏ى مهم را براى همگان توصيه مى‏كنيم: براى اطمينان به صدور حديثى از معصومان(ع) بايد به روش پيش گفته عمل كرد، البته راه ديگرى وجود دارد و آن اينكه گاه از متن حديث و بلنداى مضمون آن مى‏توان به صدور آن روايت از امام معصوم(ع) مطمئن شد. كه ملاكهاى تشخيص دقيق آن از حوصله اين نوشتارخارج است و مى‏توان زيارت عاشورا را از اين طريق نيز مورد بررسى قرار داد. با توجه به آثاري که خواندن زيارت عاشورا در طول تاريخ داشته ومشکلات فراواني را حل نموده،مي توان فهميد که اين زيارت ماثور است.داستان مرحوم آقا نجفي قوچاني وخواندن چهل روز زيارت عاشورابراي سه حاجت وبرآورده شدن آنها،داستان ميرزاي محلاتي،علامه طباطبائي وشهيد قدوسي،(علامه ره در محرم وصفر زيارت عاشورايش ترک نمي شد) داستان آمدن وبا در سامراء و دستور ميرزا محمد تقي شيرازي براي خواندن زيارت عاشورا به مدت ده روز و محفوظ ماندن شيعيان از خطر مرگ،(دستور ميرزا مبني بر خواندن زيارت عاشورا حتما مستندي داشته واز پيش خود حرف نزده است) مقيد بودن خود ميرزا محمد تقي شيرازي به خواندن زيارت عاشورا،داستان تشرف سيد رشتي به خدمت امام عصر(عجل الله فرجه) که آن حضرت سه مرتبه خواندن زيارت عاشوراو جامعه را سفارش فرموده اند «عاشورا ،عاشورا،عاشورا» مجموعه اين نقلها وصدها نمونه ديگر حاکي از يک واقعيت قطعي دارد. اطلاعات بيشتر را درکتاب سيماي فرزانگان،رضا مختاري ص187،200و...ملاحظه نمائيد. براى آشنايى بيشتر با مباحث رجالى سند زيارت عاشورا، به دو كتاب ارزشمند «شفاء الصدور فى شرح زياره العاشور» تأليف آيت‏الله ميرزا ابوالفضل تهرانى«قدس‏سره» كه از شاگردان ميرزاى شيرازى بود و نيز «اللؤلؤ النضيد فى شرح زياره مولينا ابى عبدالله الشهيد» نگارش آيت‏ الله شيخ نصرالله شبسترى مراجعه فرماييد. منبع: پرسمان دانشجويي .
    زیارت/پرسش و پاسخ
    به طور كلي زيارت عاشورا عملي مستحب است و در مستحبات حالت بايدي و حتم وجود ندارد. در اينگونه اعمال به هر مقدار كه انسان اهتمام بورزد از ثواب و نورانيت كه نتيجه عمل است بهره مند مي گردد. گفتن صد لعن و سلام در زيارت عاشورا در صورت امكان و با وجود وقت و حال مناسب مستحب است و ثواب بسيار دارد، ولي واجب نيست، و در زمان هاي معمولي گفتن يك بار كافي است. خواندن نماز زيارت هم واجب نمي باشد بلكه عملي مستحبي محسوب مي شود ولي اگر خوانده شود ثواب آن محفوظ است. نماز زیارت عاشورا باید بعد از خواندن متن زيارت خوانده شود، قبل از دعاي علقمه.شرح کامل آنرا در مفاتيح الجنان ,قبل از متن زيارت عاشورا ملاحظه نمائيد. منبع: پرسمان دانشجويي .

    صفحه 2 از 243


    Powered by AlphaContent 4.0.18 © 2005-2025 - All rights reserved