به قصد زيارت امام حسين عليه السلام و پيوند قلبي با ايشان، زيرا رسم بزرگان اين بوده كه هرروز به ايشان متوسل شوند و ياد آن حضرت را زنده نگه دارند.در هر صورت مشخص است كه زيارت عاشورا، عنوان زيارت دارد.
نوع نیت انسان در خواندن زیارات بستگی به میزان معرفت او و نیز نوع حاجت و نیاز او دارد. انسان هر زیارتی را میتواند با هر نیت خیر و خدا پسند و هر حاجت مشروعی بخواند. در مورد زیارت عاشورا بزرگان گفته اند که این زیارت سنگین است و نباید برای نیازها و حاجت های حقیر و کوچک خوانده شود و بهتر است برای حاجات مهم و معنوی خوانده شود. هدف زندگي انسان در دنيا قرب به خداوند است و يك انسان مومن تمامي كارهايش را براي رسيدن به رضايت و قرب الهي انجام مي دهد. در اين زمينه به خصوص عبادات و زيارات و مانند آن به قصد قربت و نزديك به خداوند انجام مي شود و توسل هم فلسفه اش چيزي جز واسطه و وسيله جويي براي حركت در مسير قرب الهي نيست. شيعه به خصوص روش اش در صراط مستقيم و سلوك، توسل و تبعيت از ائمه اطهار(ع) است و به وسيله ذوات مقدسه امامان معصوم(ع) به خداوند نزديك مي شود و از آنان الگو مي گيرد.
منبع: پرسمان دانشجويي
- منظور از ارزش گذارى اعمال نسبت به يكديگر چيست؟ مثلا سلام بر امام رضا(ع) برابر يك ميليون حج است، آيا ارزش حج پايين نمياد؟
- لطفا مكان مرقد همه اهل بيت(ع) و ائمه معصوم(ع) را بگوييد؟
- زيارت اهل قبور چه آثار دنيوي و اخروي دارد؟
- آيا مي توان پذيرفت كه امام حسين(ع) حضرت علي اصغر(ع) را براي طلب آب به ميدان برد و مي دانست كه فرزندش را به شهادت مي رسانند؟ اگر مي دانست چرا او را به ميدان برد؟
- منظور از علي بن الحسين(ع) در زيارت عاشورا كسي است؟
