روستای سادات در 5 کیلومتری جنوب شرقی شهر آبادان واقع است و رود بهمن‌شیر از جنوب آن می‌گذرد. در تاريخ 9آبان‌ماه 1359 در‌حالی‌که دشمن با نصب پل و عبور از بهمن‌شیر قصد داشتند وارد کوی‌ذوالفقاری شوند، مهندس محمد‌جواد تندگويان وزير نفت کشورمان که براي بازديد از پالايشگاه آبادان که شديداً تحت آتش نيروهاي عراقي بود به آبادان مي‌رفت، در محل روستاي سادات در شرق بهمن‌شير به اسارت نیروهای عراقي درآمد. رژيم بعث مدت11سال هيچ‌گونه اطلاعي از شهيد تندگويان در اختيار ايران و خانواده ايشان نگذاشت تا آنکه بالاخره در آذرماه سال 1370يک هيئت ايراني پيکر اين وزير بسيجي را به ايران بازگرداندند. اکنون روبه‌روی پل روستاي سادات بنای یادبودی از این شهید گرانقدر قرار دارد. لازم به ذکر است که پل سادات که جنوبي‌تر از"پل‌کريمي" است و جاده چوئبده- قفاص را از کنار روستاي سادات به جاده "خضرزنده" متصل مي‌کند در محل همان پل شناوری است که ارتش عراق بر روي بهمن‌شير نصب کرد  و از آنجا وارد کوی ذوالفقاري شد که مرحوم دريا قلي با آگاهی از هجوم آن‌ها و اطلاع به رزمندگان در ممانعت از ورود دشمن به آبادان نقش مهمی ایفا نمود.

منبع: اطلس‌ جغرافیای‌حماسی 1

پل خرمشهر بر روی رود کارون و در جنوب‌شرقی خرمشهر قرار دارد. ساخت این پل که 616 متر طول و 8 متر عرض دارد، از سال 1338 آغاز شد و در سال 1349 به بهره‌برداری رسید و بدین‌وسیله بخش شمالی شهر به بخش جنوبی آن پیوند خورد. ارتش عراق هنگام هجوم به خرمشهر کوشید با دستیابی سریع به این پل، راه تدارکاتی مدافعان را بسته و آن‌ها را در محاصره کامل قرار دهد تا بتواند خرمشهر را سریعتر اشغال نماید. دشمن از بامداد 2 آبان 1359 پس از اشغال ساختمان فرمانداری، در بخش شمالی پل مستقر شد و نیروهای مدافع را که در حد فاصل شمال غربی پل تا مسجد‌جامع حضور داشتند، به محاصره درآورد. اما رزمندگان با تلاش بسیار موفق شدند نیروهای دشمن را عقب برانند. صبح روز سوم آبان قوای دشمن مجدداً هجوم آوردند و پس از اشغال ساختمان فرمانداری، بر پل خرمشهر مسلط شدند و با استقرار در ساختمان‌های مجاور، هر گونه تردد در اطراف پل را زیر آتش خود گرفتند. به این ترتیب با دستیابی دشمن به پل خرمشهر، این شهر عملاً در آستانه سقوط قرار گرفت و تعدادی از نیروهای باقیمانده در آن سوی پل‌(در منطقه تحت‌اشغال دشمن) از طریق لوله‌های بزرگ زیر پل، خود را به ساحل جنوبی کارون رساندند و نهایتاً با تخریب بخشی از پل از ورود دشمن به آن سوی کارون ممانعت کردند. با پایان اشغال خرمشهر و آغاز ساخت پل جدید، به جهت استقامت فراوان مدافعان شهر در محدوده این پل، نام آن به پل استقامت تغییر یافت.

منبع: اطلس‌ جغرافیای‌حماسی 1

گلزار شهدای خرمشهر که قبل از جنگ جنت‌آباد نام داشت، روبه‌روی پادگان دژ در بخش شمالی شهر و ضلع جنوبی خیابان کمربندی قرار دارد. این گلزار يادآور شهداي‌ گمنام‌ و مظلوم‌ خرمشهر است که عده‌ای از آن‌ها بدون مراسم و حتی بدون کفن دفن شدند. تنها در دوران مقاومت خرمشهر 419 نفر در این مکان به خاک سپرده شدند که 247 نفر از آن‌ها خرمشهری بودند و 162 نفر دیگر از 51 نقطه کشور می‌باشند که بیش‌ترین آن‌ها به ترتیب از شهرهای تهران، آبادان، شیراز و اهواز می‌باشند. عباس فرحان اسدی و موسی بختور از اعضای سپاه خرمشهر جزء اولین شهدای جنگ‌تحمیلی هستند که در روز 21 خرداد ماه سال 1359 در این مکان به خاک سپرده شدند. این گلزار در دوران مقاومت شاهد زنانی بوده است که با دستان خویش پدران و پسران و برادران خویش را در این گلزار به خاک سپرده‌اند. این گلزار به دلیل نزدیکی با پادگان دژ همواره زیر آتش دشمن قرار داشت و در برخی موارد پیکرهای بی کفن شهدا به اطراف پراکنده می‌شد.

منبع: اطلس‌ جغرافیای‌حماسی 1

از محل تلاقي ايستگاه حسینیه با جاده اهواز- خرمشهر يك جاده شوسه خاكي به سمت جنوب غربي امتداد مي‌يابد كه پس از رسيدن به نوار مرزي و پاسگاه مرزي ايران موسوم به پاسگاه حداد(كيلومتر25)، از شمال پاسگاه گارد مرزي عراق موسوم به پاسگاه زيد، وارد خاك عراق مي‌شود که به جاده زید(حسینیه) موسوم است و در طول جنگ برای سپاه سوم ارتش عراق، اهمیتی زیادی داشت و از طرفی یکی از محورهای مهم عملیاتی قرارگاه فتح در مرحله دوم عملیات بیت‌المقدس و آزادسازی خرمشهر بود. زید یکی از اولین مناطقی بود که برای ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر مورد توجه قرار گرفت و با ورود رزمندگان به داخل نوار مرزي شرق بصره در عملیات رمضان، جاده زيد به عنوان معبر ورودي و نقطه شاخص براي دو محور شمالي و جنوبي عرصه نبرد از 22 تير تا 8 مرداد 1361 شناخته مي‌شد. این منطقه در عملیات رمضان در محدوده عملیاتی قرارگاه فتح قرارداشت و نیروهایی متشکل از لشکر 92 زرهی ارتش و تیپ‌های14‌ امام‌حسین(ع)، 25‌ کربلا و 17 علی‌ابن‌ابیطالب(ع) به سرعت در مواضع دشمن پیش‌روی کرده و  از این محور خود را به نهر کتیبان رساندند. با به بن‌بست رسیدن عملیات رمضان پاسگاه زید عراق در تصرف نيروهاي ايراني باقي ماند اما دشمن با سرعت، اقدام به رهاسازی آب نمود و این منطقه را به‌کلی به زیر آب برد، لذا از سال1361 تا 1364 اقدام مهمی در اين منطقه انجام نشد تا اينکه در سال 1365 رزمندگان عمليات بزرگ كربلاي 5 را در همين آب‌گرفتگي عليه موانع دشمن در شرق بصره شروع كردند. این منطقه در بهار1367 توسط ارتش عراق بازپس گرفته شد و همين پاسگاه مرزي و جاده منتهی به آن در تابستان سال 1367 يكي از محورهاي هجوم مجدد دشمن پس از پذیرش قطعنامه 598، براي دست‌يابي به جاده اهواز– خرمشهر بوده است.

منبع: اطلس جغرافياي حماسي 1